zondag 4 november 2012

mens en samenleving: Martin Luther King



bron: http://www.youtube.com/watch?v=Z8zj--UT3MI&feature=related


Martin Luther King “de man” met de droom dat iedereen in vrijheid kon leven. “De man” die zich verzette tegen de rassenscheiding. Ik vraag mij af als hij van boven op ons neer zou kunnen kijken, of hij dan zijn droom zou verwezenlijkt zien. Of zou hij toch nog steeds blijven dromen van vrijheid? Ik denk dat hij trots zou zijn dat na 40 jaar al veel veranderd is op het vlak van ongelijkheid. Maar toch merk ik dat er nog steeds gevochten moet worden om een volwaardige plaats te krijgen in de maatschappij. Vooral in 3e wereldlanden. Nog steeds worden mensen uitgesloten of als ongelijken behandeld omwille van hun huidskleur, geaardheid, leeftijd, taal, handicap, sekse enzovoort. Vrijheid zal nooit volledig zijn. Mensen zullen blijven dromen.

Ik vind ook dat er grenzen moeten staan op vrijheid en op gelijkheid. Vrijheid kan ook negatief uitdraaien. Stel je voor dat het aanvaard wordt dat mensen vermoord worden, dat kindermisbruik aanvaard wordt enzovoort. Als  iedereen doet waar hij of zij zich vrij in voelt zou er dan nog iets bestaan als controle? Door de “gelijkheid” is er meer aanvaarding, waardoor de dingen die vroeger negatief waren, nu als positief ervaart worden. (bv. vroeger was homoseksualiteit bijna een misdaad nu is het goed als mensen er voor uit komen.) Als alles op den duur aanvaard word wat kan dan nog als negatief ervaren worden. Wat kan dan nog veranderen? Wie zal dan nog Kritiek geven als het antwoord zal zijn iedereen is gelijk en als je er niet zo over denkt ben je een discriminator. Zonder kritiek kan er niet veel veranderd worden. En is dat niet het geen waar de maatschappij om draait evolueren naar hoe het beter kan. Of zal de maatschappij er toch ooit in slagen om voor iedereen goed te doen en het slechte voorgoed uit de maatschappij te bannen?

ook kinderen hebben grenzen nodig op hun vrijheid, het biedt veiligheid.
“We helpen kinderen echt vrij te worden door hen liefdevolle grenzen mee te geven.”
kinderen hebben recht op grenzen.
 





 

mens en samenleving.

collage mens en samenleving:
de mooie dingen van onze samenleving.
 

mens en samenleving: neoliberalisme

wat is neoliberalisme ?

Neoliberalisme was oorspronkelijk het streven naar een gereguleerde markt, waarbij marktinvloeden gecombineerd worden met overheidsinvloeden. Hiermee onderscheidde het neoliberalisme zich van het klassiek-liberalisme dat minimale overheidsinvloed beoogt en het socialisme dat méér overheidsinvloed nastreeft. Oorspronkelijk werd het neoliberalisme derhalve geplaatst tussen het socialisme en het klassiek-liberalisme.
De term neoliberalisme stamt uit de jaren dertig van de twintigste eeuw[1] en is sindsdien meermaals van betekenis veranderd.[2][3] Tegenwoordig wordt de term vooral op negatieve wijze gehanteerd[2] als politieke slogan[4] of 'politiek scheldwoord',[5][6] waarbij onduidelijk blijft wat er exact mee bedoeld wordt, waarmee 'neoliberalisme' een essentially contested concept is geworden.[2] De term wordt tegenwoordig vaak op negatieve wijze gebruikt door mensen die zich tegen vrije markten keren.[2]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Neoliberalisme

vrije markt:

en vrije markt is een markt waarin prijzen door vraag en aanbod tot stand komen. Alle economische besluiten en acties door individuen betreffende overdracht van geld, goederen en diensten zijn in een vrije markt vrijwillig, dus verstoken van dwang en diefstal (sommige definities van "dwang" zijn inclusief "diefstal"). Een vrijemarkteconomie onderscheidt zich hiermee van een gemengde of gesloten economie.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vrije_markt

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "We moeten reageren"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme

“We moeten reageren, daar heb ik geen enkele twijfel over. Er zijn vragen waarop het antwoord veel moeilijker ligt. Hoe moeten we reageren? En tegen wie of wat moet die reactie gericht zijn? Dergelijke vragen vooronderstellen dat er een probleem is.”

Als je mij vraagt of er zich een probleem voordoet in de maatschappij dan antwoord ik waarschijnlijk “nee”, omdat ik
me op dit moment goed voel en me nergens druk over maak. Maar als je me zal vragen “denk” eens na, is er een probleem in deze maatschappij, dan zal ik natuurlijk van alles denken en ja, er zijn problemen in de maatschappij er zijn veel problemen in de maatschappij. Maar niet iedereen heeft dezelfde problemen. Iets dat voor u een probleem kan zijn, is niet altijd voor een ander een probleem. Volgens mij kan de maatschappij nooit voor iedereen goed zijn. Het is voor iedereen verschillend. wanneer het voor iemand goed is, kan dit voor een ander slecht zijn. Ongeluk zal dat ooit verdwijnen? Ik denk van niet. Maar misschien kunnen we wel gelukkiger worden. Maar wat is dan uiteindelijk het grote probleem en is dat probleem wel een probleem, moeten we het oplossen en wat is de oplossing? wat maakt dat de maatschappij geen maat meer heeft op zijn schappij? Het probleem waar iedereen zicht zorgen overmaakt. Ja misschien inderdaad het neoliberalisme.

mens en samenleving: Paul Verhaeghe " there is no such thing as society"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“De mens is nu eenmaal egoïstisch en corrupt, zo luidt het, enkel uit op eigen voordeel en genot en altijd in concurrentie met de ander – survival of the fittest, selfish genes, weet je wel? Wie daar anders over denkt, is naïef en dom. Get real, dat is het ironische bevel.”

"De slogan van Margaret Thatcher: ‘There is no such a thing as society’




De mens is inderdaad egoïstisch en corrupt, maar langs de ander kant is de mens niet gemaakt om alleen te zijn. De mens kan niet zonder zijn medemens en dit maakt hem ook solidair volgens mij. Er zijn veel mensen die iets doen voor anderen. Maar inderdaad vaak met eigen belang. Je zal nooit iets doen waar je jezelf volledig mee tegenspreekt, waar je zelf erg ongelukkig van wordt, er zit altijd iets in wat je gelukkig maakt, je een goed gevoel heeft, waardoor je denkt dat de ander je graag zal hebben, je zal waarderen,… je hebt er altijd zelf baat bij ook al sta je er niet bij stil. Ook is de vrijheid van de mensen de laatste tijd zo groot geworden dat er meer meningsverschillen zijn of ter sprake komen dan vroeger. Er ontstaan meer vooroordelen over de  zogezegde stereotypes, ze schrikken  af door geruchten, we kennen ze niet in onze ogen zijn ze soms vreemd. Vroeg of laat gaat de samenleving hieraan ten onder. Dit komt doordat het anders-zijn  niet als iets positiefs wordt ervaren maar als iets negatiefs. Bijvoorbeeld homoseksualiteit is geen taboe meer , maar dit zorgt ook voor discriminatie, haat, onbegrip. Het wordt de hoogste tijd om iets te doen aan al die vooroordelen. Het is tijd om de ander te leren kennen en te respecteren.
Die verbonden met jezelf, de ander, de materie, de samenleving en de natuur gaan zoeken.

Een leuk concept is Cohousing. het brengt je dichter bij de medemens, het gemeenschapsgevoel kan je er sterk in terug vinden. En het heeft tal van voordelen.
link: Cohousing

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "het economische"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme

“Niet zo lang geleden werd de maatschappij bepaald door het samenspel tussen minstens vier dimensies: het politieke, het religieuze, het economische en het culturele – waarbij het politieke en het religieuze luik de doorslag gaven. Vandaag zijn al die dimensies verdwenen. Er blijft maar één dominant discours meer over, met name het economische”

“Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is. Het  belangrijkste criterium is winst, geld – het moet opbrengen, dat is de boodschap.”

 
In de maatschappij draait het inderdaad vaak over geld, statussen,... Maar als ik mij goed herinner gaat het al heel zijn leven over economie, iedereen wil welvaart, maar ook iedereen wil gelukkig zijn. toch zijn er volgens mij veel mensen die hun geluk niet enkel in die welvaart zoeken. Is de economie dan een dimensie die beter op de achtergrond blijft? Volgens mij zijn de andere dimensies nog niet verdwenen,  je moet gewoon vaak beter zoeken. De media zorgt ervoor dat we elke dag te maken hebben met economie, winst, geld,… je kijkt maar nog naar buiten en je ziet al een reclamebord voor een of ander “onnozel” product. Ook de mensen verwachten veel van elkaar op economisch vlak. waardoor mensen ook echt denken dat dit het enige is waar het om draait ,op die manier gaat het inderdaad de verkeerde kant op.

 

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "solidariteit word een kostbare luxe"



We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen; des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en geluk. Bovendien – en dit zal voor veel mensen zeer verrassend zijn – bovendien gelden deze resultaten voor alle lagen van de bevolking, en blijven ze niet beperkt tot de laagste sociale klassen.”

“Solidariteit word een kostbare luxe
Ik denk ook dat te grote verschillen tussen rijk en arm niet goed zijn voor de maatschappij. De rijke vervreemden van de armen en omgekeerd er ontstaat een soort wedstrijd. Wie heeft de meeste welvaart wat volgens veel mensen geluk betekend. En wie hoort er niet bij? Er ontstaan inderdaad tal van problemen. Het egoïstische van de mens komt naar boven waardoor de mens in staat is om te vechten voor zichzelf terwijl ze moeten vechten voor de andere,  samenwerken is misschien  de oplossing tot geluk. Maar dan zal de mens misschien voor iets anders ongelukkig zijn. Zal dit ooit veranderen? ik denk dat iedereen dit wel beseft maar de zelfredzaamheid neemt de overmacht en dit is niet alleen in deze tijd zo maar is volgens mij al altijd zo geweest maar op een andere manier.
Moest iedereen gelijk zijn op economisch gebied dan zouden er minder redenen zijn om meer te willen want dan zou iedereen gelijk zijn en ook hebben wat de ander heeft. Maar is dit wel realiseerbaar?  Ik denk dat dit nu het nadeel is van samenleving dat er altijd egoïsme zal zijn maar ook solidariteit. Om eerlijk te zijn ben ik blij dat ik in België geboren ben en dat ik in deze maatschappij mag leven waar iedereen rechten en plichten heeft. Ik voel mij ook gelukkig maar ik weet dat in deze maatschappij ook ongelukkige mensen bestaan.  Ik ben gelukkig geboren terwijl anderen moeten vechten om gelukkig op te groeien en hun kinderen gelukkig te laten geboren worden. Ik geloof nog steeds dat er mensen zijn die zich graag inzetten voor de ander en er zich van bewust zijn dat ze daar goed aan doen. Volgens mij zijn er nog altijd evenveel positieve dingen aan onze maatschappij als negatieve.

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "who needs me"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“Ongeweten verwoordt Sennett hetzelfde wanneer hij in de mond van de huidige werknemer de volgende vraag legt: ‘Who needs me?’ (1998, p.146). Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand.”

“Loser! Is het voornaamste scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autist form, depressief, en nagenoeg altijd hyper consumerend.”

“En vorige week (21 jan 2012) konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost?”
 
Het is misschien zo dat zelfdoding toeneemt,  ik heb er eigenlijk geen idee van. Misschien heeft dit te maken met de idealistische persoon dat de mensen willen zijn. De idealistische persoon die de maatschappij oplegt .Maar ook de persoon zelf wil idealistisch zijn voor anderen, hij verwacht  ook van de anderen dat zij het zijn. Wat is de oplossing geen idee, als je het mij vraagt  kan de wereld veranderen, de wereld is al veel veranderd in de loop der tijd en dat zal hij nog, en altijd blijven doen. Maar hoe kunnen we die positief veranderen en ervoor zorgen dat er meer geluk is en minder depressie. Ik denk dat we moeten beseffen dat er niet iets is als een idealistische persoon. Niemand is perfect. Ik denk dat je soms maar echt gelukkig bent als je beseft dat je niet altijd gelukkig kan zijn. Misschien zijn we wel goed bezig door die vrije markt. Het heeft ook zijn negatieve kant maar welke oplossing zal dat niet hebben?

link: wat doen wij met onze wereld dat zoveel jongeren niet meer willen leven?
 

mens en samenleving: Paul Verhaeghe



De oplossing volgens Paul Verhaeghe over het neoliberalisme.


“Dit is de hamvraag: hoe dit anonieme systeem aanpakken? Het toverwoord is inlevering, over de invulling daarvan lopen de meningen uiteen. Inleveren om de economie, begrijp: om het neoliberalisme in stand te houden, getuigt van domheid en onethisch besef. Inleveren om het systeem te veranderen, vraagt inzicht en moed.”

 Hoe?

“Beperk inkomensongelijkheid tot normale proporties. Zorg voor een transparante vennootschapsbelasting.”

“Laat onderwijs weer Bildung  worden met een uitdrukkelijke aandacht  voor ethiek, gedragen door leerkrachten met autoriteit, en vergeet de competentiedraak zo snel als maar kan. Maak de zorgsector zoveel mogelijk onafhankelijk van de commerciële wereld. Herstel de publieke ruimte en investeer in alles wat echte sociale netwerken bevordert.”

“In plaats van de huidige grijze muizen hebben we dringend nood aan verschillend gekleurde politieke partijen die elk hun eigen ideologie naar voor schuiven in democratische concurrentie met andere ideologieën.”

“Vervolgens het individuele vlak. het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter.”