mens en samenleving: Paul Verhaeghe "solidariteit word een kostbare luxe"

We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme

“hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen; des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en geluk. Bovendien – en dit zal voor veel mensen zeer verrassend zijn – bovendien gelden deze resultaten voor alle lagen van de bevolking, en blijven ze niet beperkt tot de laagste sociale klassen.”

“Solidariteit word een kostbare luxe

Ik denk ook dat te grote verschillen tussen rijk en arm niet goed zijn voor de maatschappij. De rijke vervreemden van de armen en omgekeerd er ontstaat een soort wedstrijd. Wie heeft de meeste welvaart wat volgens veel mensen geluk betekend. En wie hoort er niet bij? Er ontstaan inderdaad tal van problemen. Het egoïstische van de mens komt naar boven waardoor de mens in staat is om te vechten voor zichzelf terwijl ze moeten vechten voor de andere,  samenwerken is misschien  de oplossing tot geluk. Maar dan zal de mens misschien voor iets anders ongelukkig zijn. Zal dit ooit veranderen? ik denk dat iedereen dit wel beseft maar de zelfredzaamheid neemt de overmacht en dit is niet alleen in deze tijd zo maar is volgens mij al altijd zo geweest maar op een andere manier.

Moest iedereen gelijk zijn op economisch gebied dan zouden er minder redenen zijn om meer te willen want dan zou iedereen gelijk zijn en ook hebben wat de ander heeft. Maar is dit wel realiseerbaar?  Ik denk dat dit nu het nadeel is van samenleving dat er altijd egoïsme zal zijn maar ook solidariteit. Om eerlijk te zijn ben ik blij dat ik in België geboren ben en dat ik in deze maatschappij mag leven waar iedereen rechten en plichten heeft. Ik voel mij ook gelukkig maar ik weet dat in deze maatschappij ook ongelukkige mensen bestaan.  Ik ben gelukkig geboren terwijl anderen moeten vechten om gelukkig op te groeien en hun kinderen gelukkig te laten geboren worden. Ik geloof nog steeds dat er mensen zijn die zich graag inzetten voor de ander en er zich van bewust zijn dat ze daar goed aan doen. Volgens mij zijn er nog altijd evenveel positieve dingen aan onze maatschappij als negatieve.