zondag 30 december 2012

mens en medemens


Kinderen zien, kinderen doen na.
 
-       Waarden en normen hangen sterk samen met het mensbeeld en de levensvisie die een bepaalde maatschappij, in een bepaalde maatschappij, in een bepaalde cultuur, in een bepaalde tijd heersen.

-       Maar waarden en normen kunnen ook puur persoonlijk zijn we zullen bewust of onbewust enkele waarden vooropstellen.

Zaken die beïnvloeden bij het nadenken over goed of fout. (ethiek)
-       De mens en zijn relaties ( de verbondenheid)
-       De ‘tijd’ we leven in het heden, maar dragen onze ervaringen mee vanuit het verleden.
-       De context (situatie)
-       Morele intuïtie, het spontaan aanvoelen en evalueren van onze waarden en normen.

We moeten stilstaan bij de handelingen, uitkomst die we daardoor verwerven, we moeten ervoor streven dat de Ethiek aansluit bij het ‘menselijk wenselijke’  

Waarden dragen onze toekomst, waar wij belang aan hechten is ook voor belang voor de toekomst, onze kinderen en de kinderen van hun kinderen.
Daarom is het belangrijk als ouder, leerkracht,… om waarden aan te tonen aan de kinderen.
 
 
In een atmosfeer, gedragen door waarden, komen kinderen tot ontplooiing en bloei.”

 Via deze link vind je een site over kinderen en waarden. Zeker de moeite om eens door te nemen : http://www.livingvalueseducation.nl/kinderen/

Christenen inspireren zich hierbij  sterk op het voorbeeld van Jezus ‘wat je aan de minsten van de mijnen hebt gedaan, heb ja aan mij gedaan’ is de richtlijn.
christenen baseren zich op de 10 geboden.



 

mens en medemens


Waarden en normen kunnen we niet altijd kiezen.

veel mensen hebben niet zomaar hun waarden te kiezen, door hun leeftijd, fysieke toestand, sociale toestand of geestelijke toestand. Kunnen veel waarden wegvallen, waarden die voor iedereen belangrijk zijn maar waar sommige niet meer van kunnen mee proeven.

Waarden waar ik belang aan hecht zoals vriendschap, familie, gezondheid, plezier,… zullen er jammer genoeg niet altijd zijn. Ik besefte dat tijdens een toespraak van een pastoraal medewerker die in een WZC werkt.  

Daarom vind ik het goed dat mensen iets ondernemen zoals het thema van welzijnszorg “Armoede verjaart niet” , stubru “dementie”,…

Die mensen zijn vaak sociaal, financieel, fysiek, geestelijk arm, en daar komt een belangrijke waarde in gedrang “geluk” een waarde waar ik zelf veel belang aan hecht.

mens en medemens: Ethiek


taken te laat indien?


wat doe je als een leerling een taak te laat indient? Zal je de taak alsnog verbeteren of geef je onmiddellijk nul? op de bovenstaande link kan je en discussie volgen hierover hier alvast mijn mening:

-       Als blijkt dat een leerling zijn/haar taak niet gemaakt heeft ga ik een gesprek aan met de leerling om te weten te komen waarom hij/zij de taak niet op tijd kon indienen of die niet wou maken. ik geef elke leerling om welke reden ook een 2e kans. Ik laat de leerling de taak de volgende dag indienen of ik spreek samen met de leerling een haalbare datum af, dient de leerling de taak in op de afgesproken datum krijgt hij/zij min 20 procent, dus -2 als de taak op 10 staat. Dit geeft de leerling nog steeds de kans om te slagen voor de taak. Indien de leerling de taak opnieuw niet indient zijn de kansen op en krijgt hij/zij een nul voor de taak. 

-       Als blijkt dat leerlingen meerdere keren hun taken te laat indienen hou ik een lijst bij, als de leerling 3 keer een taak te laat indient krijgt hij/ zij strafstudie.
 
Moeten we nog investeren in rokers?
“De hartspecialist maakt een vergelijking tussen nicotineverslaafden en wegpiraten. "Als ik morgen tegen 250 kilometer per uur over de weg raas, betaal ík de boete, en niet de maatschappij. Maar een roker zou niet beboet worden voor de onveilige en ongezonde situatie die hij bewust veroorzaakt. Integendeel, de overheid betaalt hem terug. Wie een beetje gezond verstand heeft, moet tegen een dergelijk absurd systeem in opstand komen", vindt Brugada.”
Mijn mening hierover:
-       Ik ben zelf geen roker en ik zou me zelf vervloeken moest ik ooit een roker worden. Ik kan er soms kwaad van worden als iemand voor mijn gezicht zit te roken, dan vraag ik vaak hoe komt het dat ze gestart zijn met roken? En nog nooit heb ik een deftig antwoord gekregen. Ik snap het gewoon niet waarom mensen het in hun hoofd halen om een sigaret dat slecht smaakt en de longen kapot maakt op te steken. Waarom doet een mens zoiets iedereen weet toch dat roken ongezond en volkomen nutteloos is. Mensen zeggen vaak ik zou niet meer zonder kunnen, maar waarom kan ik dan wel zonder of zoveel anderen die gestopt zijn met roken. Het zou logisch klinken moest ik dus van mening zijn dat rokers niet financieel gesteund moeten worden als ze ziek vallen. Want het is hun eigen schuld.
-       Maar toch heb ik er dubbel gevoel over, ik heb zelf een moeder die rookt, ze heeft al verschillende keren geprobeerd om te stopen met roken. Maar ergens heb ik het gevoel dat het haar nooit zal lukken omdat ze het zelf eigenlijk niet wilt. mocht mijn moeder ziek worden door dat roken en ze heeft geen voldoende middelen om voor de ziekenkosten op te draaien, waardoor ze sterft. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik hier nu zou schrijven dat rokers het niet verdienen om financieel gesteund te worden in hun ziekenkosten.
-       Ik zie het als een tweede kans krijgen voor iets, mensen zijn nu eenmaal dom en naïef waarom zouden we anders instaat zijn dingen te doen waarvan we weten dat het volledig fout is.  En we krijgen voor zoveel zaken een 2e kans dan zou je evengoed kunnen zeggen dat iemand die een moord begaat ook dood moet want hij moet het maar niet doen. zij krijgen toch ook een 2e kans in onze maatschappij en maar goed ook.
-       We moeten zeker het roken stoppen en ik denk dat we erin zullen slagen want volgens mij zijn er in de jonge generatie veel minder rokers dan in de oudere generatie. Maar door mensen geen 2e kans te geven zal het er niet op verbeteren. Als mensen genezen van een ziekte zullen ze voor zichzelf moeten uitmaken of ze het nog eens riskeren of zullen stoppen.
 

donderdag 27 december 2012

mens en medemens


 
Uitslag persoonlijke waarden test
Doe de test op: http://www.123test.nl/persoonlijke-waarden-test/

Hieronder staan mijn belangrijkste waarden op volgorde van belang. Mijn beste persoonlijke waarde is : Geluk (3 maal gekozen boven de overige persoonlijke waarden).
De top lijst van je persoonlijke waarden is:

1.    Geluk

2.    Respect

3.    Familie

4.    Vriendschap

Mijn persoonlijke waarde waar ik het meest belang aan hecht is volgens de test geluk. Ik denk dat wanneer je gelukkig bent. Dit komt omdat anderen jou gelukkig maken en je kan maar die anderen leren kennen als je belang hecht aan de verschillende waarden zoals familie, vriendschap, respect, verbondenheid, plezier,… dan zal je gelukkig zijn, alleen zal je niet instaat zijn om gelukkig te zijn.

Ik vond het ook niet makkelijk om maar 5 waarden te kiezen en om de ene belangrijker te vinden dan de andere, want je zal nooit volledig kunnen handelen naar een waarde toe, het zal altijd botsen met een andere waarde. De context bepaald volgens mij welke waarde je vooropstelt, de ethiek op dat moment “wat is het goed handelen” je morele intuïtie. Ook door ervaringen voordien wordt bepaal welke waarden je vooropstelt en volgens mij zijn waarden veranderlijk in de loop van het leven.

woensdag 26 december 2012

mens en zingeving


koppen – Freek Breackman op koppen missie


toen ik dit fragment bekeek zag ik wel een mooie verbondenheid tussen de mensen, maar ik zou nooit aan dat evenement deelnemen. Ik vind dat je een gevoel van samen zijn ook op andere evenementen voelt zoals bv. op een muziekfestival, in een jeugdbeweging, op reis met de familie,…

ik vind het wel een mooi gebaar om mensen van over heel de wereld samen te brengen. Ik denk dat het een goed gevoel moet hebben als je ergens in gelooft om dat te kunnen delen met mensen die daar ook in geloven, maar geloven ze dan wel echt in die ene godsdienst? Vragen ze zich dan niet af wat is voor mij geloof, wordt ik dit geloof niet opgelegd door de samenleving, er zijn nog andere vormen van geloof die even goed kunnen zijn. Ik vind het boeiend dat er verschillende meningen zijn maar eigenlijk snap ik niet dat jongeren van mijn leeftijd nog echt diep gelovig kunnen zijn en  kunnen leven als een echte Christene in deze wereld van nu. Soms vraag ik me wel eens af wie heeft toch eigenlijk het geloof uitgevonden en deze levenswijze? Gelukkig zijn we hierin geëvolueerd en worden we een geloof niet meer zo opgelegd als vroeger.  Ik snap wel dat er noot is aan verbondenheid en bevestiging in het goede of foute en dat het geloof hierop een antwoord kan geven voor sommige mensen.   

zaterdag 22 december 2012


de zin van het leven:

 ik vond dit een inspirerend filmpje over zingeving.

“God is een soort van collectieve eigenschap, bv. een hersencel is niet intelligent maar onze hersenen wel, die hebben dan ook een bewustzijn. Een watermolecule is niet nat maar een heleboel natuurlijk wel. Een mens is op zich niet goddelijk maar als collectief zijn wij in staat om vooruitgang te boeken.”

 

ik geloof dat wij samen in staat zijn om het zogezegde "godelijke" te zijn omdat iedereen de andere nodig heeft om te overleven. ik geloof niet dat "God" een persoon is of iets boven natuurlijks.  Ik denk ook niet dat er iets is in deze wereld is dat je God kan noemen, er zijn alleen zaken die je onverklaarbaar kan noemen en die er toch zijn.
Ik geef Joël de Ceulaer gelijk als hij zegt het leven is iets om te doen niet om over na te denken, maar toch kan een mens niet zonder er niet over na te denken vind ik. Mensen hebben nood aan eigen waarden en normen of interpretaties op levensvragen of zingeving.

wat is de zin van mijn leven?

ik zie de zin mijn ‘missie’ niet als iets dat vast staat, wat je ook doet, welke weg je ook bewandelt, er zal altijd een zin inzitten, je zal altijd invloed uitoefenen het is gewoon belangrijk dat je zoveel mogelijk op een positieve manier zin geeft aan je eigen leven en aan het leven van anderen. En dit is niet gemakkelijk want voor mij zal de vraag wie/wat is “God” nooit beantwoordt worden, ik zal blijven zoeken, twijfelen wat is goed en wat is slecht ? en volgens mij kan je nooit het goede doen zonder er kwaad mee te doen of omgekeerd. Ik vind de bijbel een mooi voorbeeld maar ik zie de bijbel niet als een antwoord want die zijn er volgens mij niet en zullen er ook niet zijn op bepaalde vragen, het is wel een mooie interpretatie. Ik zoek mijn antwoorden in mezelf, nadenken over wat je beter kan doen zogenaamde bekering, en die bekering ontstaat door ervaringen en door het  bewust worden van je eigen handelen. Maar ook kan je antwoorden vinden in anderen, via hun ervaringen samen Communiceren over wat goed is, verbondenheid zorgt ervoor dat je kiest over hoe je gaat handelen.

Geloven voor mij is niet geloven in een godsdienst. Elke godsdienst geeft voor mij positieve dingen en negatieve. ik geloof in bepaalde normen en waarden en die ontstaan er gewoon zomaar, je krijgt ze gratis mee in de loop van je leven. Door te leven. En doordat ik geloof in een bepaalde waarden zal dat in tegenstijd komen met een andere waarde  waardoor het geloven in een goede waarde vaak toch niet meer zo goed is. Je moet je vaak bewust worden van waar hecht je niet veel belang aan, beseffen dat er ook andere waarden en normen bestaan en dat die waar jij belang aan hecht daarom niet de belangrijkste zijn.


Waarin/ in wie geloof je.

Ik geloof niet dat God bestaat maar ik geloof wel in het goede waar hij voor staat. Dus als ik zeg dat ik niet geloof in God, voelt het alsof ik zeg dat ik niet in het goede geloof. Een godsdienst is uitgevonden volgens mij om een juiste vorm van leven te verwikkelen, en om mensen hoop te geven in bepaalde situaties. Moest die niet bestaan hoe kan je dan op iets terugvallen als je even niet weet wat goed is. Ik denk wel dat de meeste mensen in staat zijn om zelf voor het goede te kiezen. Zonder naar de kerk te gaan, de bijbel te lezen of te bidden dat het goed zal aflopen. Volgens mij is de zin van het leven het dieper nadenken over het leven en u conclusie bespreekbaar maken met anderen om te kijken hoe zij erover denken. Ik begrijp wel dat een godsdienst voor velen een steun is. In de Bijbelteksten vind  ik mooie verhalen terug, ik neem ze niet letterlijk op maar begrijp wel de boodschap erachter en die boodschap is vaak ook belangrijk. Zelf ga ik nooit naar de kerk, en zou ik als ik geen christen zou zijn mij niet laten dopen tot christenen, of tot een ander geloof. Ik heb daar geen behoefte aan. Ik vind het goede vooral in de medemens terug en daar geloof ik in, dat geeft mij steun, en maakt mij gelukkig.


in dit filmpje zie je dat geloof nog steeds een plaats heeft in onze maatschappij. Het deed ma ook nadenken over hoe ik omga met geloof.

 

Individueel resultaat






















Op deze onderstaande link kan je de postkritische geloofschaal invullen. en zien waar jij thuishoort op het gebied van geloven.
http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/
als ik mijn individueel resultaat bekijk, kan ik zien dat ik vooral thuishoor bij het
post - kritisch geloof en het  subjectivisme of relativisme.

wat betekendt dit nu juist:
post - kritisch geloof: ik neem het geloof niet letterlijk, maar ik vind dat er in de bijbel wel een waardevolle bootschap staat.
relativisme: ik ben ongelovig, ik sta neutraal tegen het geloof. de godsdienst heeft mooie waarden maar daarvoor is er geen godsdienst nodig.
External Critique : 3
Relativism : 5
Second Naiveté : 5
Orthodoxy : 1

Op zoek naar wat mij gelukkig maakt.

 

Als ik mij goed voel, voel ik me gelukkig. Het is moeilijk te verklaren, soms ben ik het gewoon en besef ik het pas als het voorbij is. Maar het mooie aan geluk is volgens mij dat je het achteraf opnieuw kan beleven, door de herinnering eraan op te halen. Dus het is voor heel even opwek baar. Het kan gewoon op je af komen, maar soms moet je er ook achter zoeken of er zelf iets voor doen. Ik besef dat je maar echt gelukkig kan zijn als je soms ook eens ongelukkig bent. Dan is het geluk na het ongeluk zoveel groter. Volgens mij zorgt afwisseling ook voor geluk. Want als je leven er telkens hetzelfde zou uit zien, zou dat je dan nog steeds gelukkig maken? Bv. ik ben graag eens alleen rustig thuis, maar ik zou daar niet elke dag van kunnen genieten. Tevredenheid vinden met wat je hebt, zelf weten dat je zin hebt in het leven is ook belangrijk om gelukkig te zijn.

 

Jonathan Jeremiah - Happiness

 

I once found the recipe, for what to do to cure my needs
I packed some things just what I need, only bare necessities
Asked Mrs. Walsh to feed my cat, call landlord Tate to tell him that
I'm going home where my people live, I need a little bit of happiness”

Vertaling:

“Ooit heb ik het recept gevonden, wat te doen om mijn behoeftes te bevredigen
Ik pakte wat spullen in, die ik nodig had, alleen basale benodigdheden
Vroeg mevrouw Walsh om mijn kat eten te geven, belde huisbaas Tate om te vertellen dat Ik naar huis ga, waar mijn familie woont, ik heb een beetje geluk nodig”

 



 

Andere mensen maken me gelukkig, familie, vrienden, onbekenden,…
hun waardering, liefde, steun, het samenzijn,…
maar jezelf respecteren, jezelf zijn en doen wat je graag doet maakt me ook gelukkig.
Het gevoel dat mensen achter me staan in wat ik ook doe. Dat maakt dat ik durf stappen zetten naar geluk. Ik kijk positief naar het leven, met het gevoel dat het goed komt. Met in mijn achterhoofd dat je na ongeluk nog steeds gelukkig kan worden. Verder probeer ik er niet te veel over na te denken, als je er te veel over nadenkt lijkt niets echt overeen te stemmen. Ik probeer het positieve in de ongelukkige dingen te zien en zoveel mogelijk geluk uit een moment te halen.

 
hier vind je nog enkele uitspraken over geluk gemaakt door mensen van over de hele wereld: http://vimeo.com/18263144

zondag 4 november 2012

mens en samenleving: Martin Luther King



bron: http://www.youtube.com/watch?v=Z8zj--UT3MI&feature=related


Martin Luther King “de man” met de droom dat iedereen in vrijheid kon leven. “De man” die zich verzette tegen de rassenscheiding. Ik vraag mij af als hij van boven op ons neer zou kunnen kijken, of hij dan zijn droom zou verwezenlijkt zien. Of zou hij toch nog steeds blijven dromen van vrijheid? Ik denk dat hij trots zou zijn dat na 40 jaar al veel veranderd is op het vlak van ongelijkheid. Maar toch merk ik dat er nog steeds gevochten moet worden om een volwaardige plaats te krijgen in de maatschappij. Vooral in 3e wereldlanden. Nog steeds worden mensen uitgesloten of als ongelijken behandeld omwille van hun huidskleur, geaardheid, leeftijd, taal, handicap, sekse enzovoort. Vrijheid zal nooit volledig zijn. Mensen zullen blijven dromen.

Ik vind ook dat er grenzen moeten staan op vrijheid en op gelijkheid. Vrijheid kan ook negatief uitdraaien. Stel je voor dat het aanvaard wordt dat mensen vermoord worden, dat kindermisbruik aanvaard wordt enzovoort. Als  iedereen doet waar hij of zij zich vrij in voelt zou er dan nog iets bestaan als controle? Door de “gelijkheid” is er meer aanvaarding, waardoor de dingen die vroeger negatief waren, nu als positief ervaart worden. (bv. vroeger was homoseksualiteit bijna een misdaad nu is het goed als mensen er voor uit komen.) Als alles op den duur aanvaard word wat kan dan nog als negatief ervaren worden. Wat kan dan nog veranderen? Wie zal dan nog Kritiek geven als het antwoord zal zijn iedereen is gelijk en als je er niet zo over denkt ben je een discriminator. Zonder kritiek kan er niet veel veranderd worden. En is dat niet het geen waar de maatschappij om draait evolueren naar hoe het beter kan. Of zal de maatschappij er toch ooit in slagen om voor iedereen goed te doen en het slechte voorgoed uit de maatschappij te bannen?

ook kinderen hebben grenzen nodig op hun vrijheid, het biedt veiligheid.
“We helpen kinderen echt vrij te worden door hen liefdevolle grenzen mee te geven.”
kinderen hebben recht op grenzen.
 





 

mens en samenleving.

collage mens en samenleving:
de mooie dingen van onze samenleving.
 

mens en samenleving: neoliberalisme

wat is neoliberalisme ?

Neoliberalisme was oorspronkelijk het streven naar een gereguleerde markt, waarbij marktinvloeden gecombineerd worden met overheidsinvloeden. Hiermee onderscheidde het neoliberalisme zich van het klassiek-liberalisme dat minimale overheidsinvloed beoogt en het socialisme dat méér overheidsinvloed nastreeft. Oorspronkelijk werd het neoliberalisme derhalve geplaatst tussen het socialisme en het klassiek-liberalisme.
De term neoliberalisme stamt uit de jaren dertig van de twintigste eeuw[1] en is sindsdien meermaals van betekenis veranderd.[2][3] Tegenwoordig wordt de term vooral op negatieve wijze gehanteerd[2] als politieke slogan[4] of 'politiek scheldwoord',[5][6] waarbij onduidelijk blijft wat er exact mee bedoeld wordt, waarmee 'neoliberalisme' een essentially contested concept is geworden.[2] De term wordt tegenwoordig vaak op negatieve wijze gebruikt door mensen die zich tegen vrije markten keren.[2]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Neoliberalisme

vrije markt:

en vrije markt is een markt waarin prijzen door vraag en aanbod tot stand komen. Alle economische besluiten en acties door individuen betreffende overdracht van geld, goederen en diensten zijn in een vrije markt vrijwillig, dus verstoken van dwang en diefstal (sommige definities van "dwang" zijn inclusief "diefstal"). Een vrijemarkteconomie onderscheidt zich hiermee van een gemengde of gesloten economie.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vrije_markt

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "We moeten reageren"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme

“We moeten reageren, daar heb ik geen enkele twijfel over. Er zijn vragen waarop het antwoord veel moeilijker ligt. Hoe moeten we reageren? En tegen wie of wat moet die reactie gericht zijn? Dergelijke vragen vooronderstellen dat er een probleem is.”

Als je mij vraagt of er zich een probleem voordoet in de maatschappij dan antwoord ik waarschijnlijk “nee”, omdat ik
me op dit moment goed voel en me nergens druk over maak. Maar als je me zal vragen “denk” eens na, is er een probleem in deze maatschappij, dan zal ik natuurlijk van alles denken en ja, er zijn problemen in de maatschappij er zijn veel problemen in de maatschappij. Maar niet iedereen heeft dezelfde problemen. Iets dat voor u een probleem kan zijn, is niet altijd voor een ander een probleem. Volgens mij kan de maatschappij nooit voor iedereen goed zijn. Het is voor iedereen verschillend. wanneer het voor iemand goed is, kan dit voor een ander slecht zijn. Ongeluk zal dat ooit verdwijnen? Ik denk van niet. Maar misschien kunnen we wel gelukkiger worden. Maar wat is dan uiteindelijk het grote probleem en is dat probleem wel een probleem, moeten we het oplossen en wat is de oplossing? wat maakt dat de maatschappij geen maat meer heeft op zijn schappij? Het probleem waar iedereen zicht zorgen overmaakt. Ja misschien inderdaad het neoliberalisme.

mens en samenleving: Paul Verhaeghe " there is no such thing as society"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“De mens is nu eenmaal egoïstisch en corrupt, zo luidt het, enkel uit op eigen voordeel en genot en altijd in concurrentie met de ander – survival of the fittest, selfish genes, weet je wel? Wie daar anders over denkt, is naïef en dom. Get real, dat is het ironische bevel.”

"De slogan van Margaret Thatcher: ‘There is no such a thing as society’




De mens is inderdaad egoïstisch en corrupt, maar langs de ander kant is de mens niet gemaakt om alleen te zijn. De mens kan niet zonder zijn medemens en dit maakt hem ook solidair volgens mij. Er zijn veel mensen die iets doen voor anderen. Maar inderdaad vaak met eigen belang. Je zal nooit iets doen waar je jezelf volledig mee tegenspreekt, waar je zelf erg ongelukkig van wordt, er zit altijd iets in wat je gelukkig maakt, je een goed gevoel heeft, waardoor je denkt dat de ander je graag zal hebben, je zal waarderen,… je hebt er altijd zelf baat bij ook al sta je er niet bij stil. Ook is de vrijheid van de mensen de laatste tijd zo groot geworden dat er meer meningsverschillen zijn of ter sprake komen dan vroeger. Er ontstaan meer vooroordelen over de  zogezegde stereotypes, ze schrikken  af door geruchten, we kennen ze niet in onze ogen zijn ze soms vreemd. Vroeg of laat gaat de samenleving hieraan ten onder. Dit komt doordat het anders-zijn  niet als iets positiefs wordt ervaren maar als iets negatiefs. Bijvoorbeeld homoseksualiteit is geen taboe meer , maar dit zorgt ook voor discriminatie, haat, onbegrip. Het wordt de hoogste tijd om iets te doen aan al die vooroordelen. Het is tijd om de ander te leren kennen en te respecteren.
Die verbonden met jezelf, de ander, de materie, de samenleving en de natuur gaan zoeken.

Een leuk concept is Cohousing. het brengt je dichter bij de medemens, het gemeenschapsgevoel kan je er sterk in terug vinden. En het heeft tal van voordelen.
link: Cohousing

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "het economische"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme

“Niet zo lang geleden werd de maatschappij bepaald door het samenspel tussen minstens vier dimensies: het politieke, het religieuze, het economische en het culturele – waarbij het politieke en het religieuze luik de doorslag gaven. Vandaag zijn al die dimensies verdwenen. Er blijft maar één dominant discours meer over, met name het economische”

“Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is. Het  belangrijkste criterium is winst, geld – het moet opbrengen, dat is de boodschap.”

 
In de maatschappij draait het inderdaad vaak over geld, statussen,... Maar als ik mij goed herinner gaat het al heel zijn leven over economie, iedereen wil welvaart, maar ook iedereen wil gelukkig zijn. toch zijn er volgens mij veel mensen die hun geluk niet enkel in die welvaart zoeken. Is de economie dan een dimensie die beter op de achtergrond blijft? Volgens mij zijn de andere dimensies nog niet verdwenen,  je moet gewoon vaak beter zoeken. De media zorgt ervoor dat we elke dag te maken hebben met economie, winst, geld,… je kijkt maar nog naar buiten en je ziet al een reclamebord voor een of ander “onnozel” product. Ook de mensen verwachten veel van elkaar op economisch vlak. waardoor mensen ook echt denken dat dit het enige is waar het om draait ,op die manier gaat het inderdaad de verkeerde kant op.

 

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "solidariteit word een kostbare luxe"



We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“hoe groter de inkomensverschillen in een regio, des te meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, criminaliteit, drugsgebruik en pillen; des te lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, onderwijsresultaten, sociale mobiliteit en ruimer, de gevoelens van veiligheid en geluk. Bovendien – en dit zal voor veel mensen zeer verrassend zijn – bovendien gelden deze resultaten voor alle lagen van de bevolking, en blijven ze niet beperkt tot de laagste sociale klassen.”

“Solidariteit word een kostbare luxe
Ik denk ook dat te grote verschillen tussen rijk en arm niet goed zijn voor de maatschappij. De rijke vervreemden van de armen en omgekeerd er ontstaat een soort wedstrijd. Wie heeft de meeste welvaart wat volgens veel mensen geluk betekend. En wie hoort er niet bij? Er ontstaan inderdaad tal van problemen. Het egoïstische van de mens komt naar boven waardoor de mens in staat is om te vechten voor zichzelf terwijl ze moeten vechten voor de andere,  samenwerken is misschien  de oplossing tot geluk. Maar dan zal de mens misschien voor iets anders ongelukkig zijn. Zal dit ooit veranderen? ik denk dat iedereen dit wel beseft maar de zelfredzaamheid neemt de overmacht en dit is niet alleen in deze tijd zo maar is volgens mij al altijd zo geweest maar op een andere manier.
Moest iedereen gelijk zijn op economisch gebied dan zouden er minder redenen zijn om meer te willen want dan zou iedereen gelijk zijn en ook hebben wat de ander heeft. Maar is dit wel realiseerbaar?  Ik denk dat dit nu het nadeel is van samenleving dat er altijd egoïsme zal zijn maar ook solidariteit. Om eerlijk te zijn ben ik blij dat ik in België geboren ben en dat ik in deze maatschappij mag leven waar iedereen rechten en plichten heeft. Ik voel mij ook gelukkig maar ik weet dat in deze maatschappij ook ongelukkige mensen bestaan.  Ik ben gelukkig geboren terwijl anderen moeten vechten om gelukkig op te groeien en hun kinderen gelukkig te laten geboren worden. Ik geloof nog steeds dat er mensen zijn die zich graag inzetten voor de ander en er zich van bewust zijn dat ze daar goed aan doen. Volgens mij zijn er nog altijd evenveel positieve dingen aan onze maatschappij als negatieve.

mens en samenleving: Paul Verhaeghe "who needs me"


We strike back: Paul Verhaeghe over het neoliberalisme
“Ongeweten verwoordt Sennett hetzelfde wanneer hij in de mond van de huidige werknemer de volgende vraag legt: ‘Who needs me?’ (1998, p.146). Voor steeds meer mensen luidt het antwoord: niemand.”

“Loser! Is het voornaamste scheldwoord vandaag op de speelkoer van de lagere school. Sommige van die losers komen in opstand, maar het merendeel wordt sociaal angstig, autist form, depressief, en nagenoeg altijd hyper consumerend.”

“En vorige week (21 jan 2012) konden we in de krant lezen dat zelfdoding Vlaanderen 600 miljoen euro per jaar kost, en dat dit een ernstige bedreiging voor de economie wordt. Hoe ziek moet een maatschappij zijn om zelfdoding uit te drukken als economische kost?”
 
Het is misschien zo dat zelfdoding toeneemt,  ik heb er eigenlijk geen idee van. Misschien heeft dit te maken met de idealistische persoon dat de mensen willen zijn. De idealistische persoon die de maatschappij oplegt .Maar ook de persoon zelf wil idealistisch zijn voor anderen, hij verwacht  ook van de anderen dat zij het zijn. Wat is de oplossing geen idee, als je het mij vraagt  kan de wereld veranderen, de wereld is al veel veranderd in de loop der tijd en dat zal hij nog, en altijd blijven doen. Maar hoe kunnen we die positief veranderen en ervoor zorgen dat er meer geluk is en minder depressie. Ik denk dat we moeten beseffen dat er niet iets is als een idealistische persoon. Niemand is perfect. Ik denk dat je soms maar echt gelukkig bent als je beseft dat je niet altijd gelukkig kan zijn. Misschien zijn we wel goed bezig door die vrije markt. Het heeft ook zijn negatieve kant maar welke oplossing zal dat niet hebben?

link: wat doen wij met onze wereld dat zoveel jongeren niet meer willen leven?
 

mens en samenleving: Paul Verhaeghe



De oplossing volgens Paul Verhaeghe over het neoliberalisme.


“Dit is de hamvraag: hoe dit anonieme systeem aanpakken? Het toverwoord is inlevering, over de invulling daarvan lopen de meningen uiteen. Inleveren om de economie, begrijp: om het neoliberalisme in stand te houden, getuigt van domheid en onethisch besef. Inleveren om het systeem te veranderen, vraagt inzicht en moed.”

 Hoe?

“Beperk inkomensongelijkheid tot normale proporties. Zorg voor een transparante vennootschapsbelasting.”

“Laat onderwijs weer Bildung  worden met een uitdrukkelijke aandacht  voor ethiek, gedragen door leerkrachten met autoriteit, en vergeet de competentiedraak zo snel als maar kan. Maak de zorgsector zoveel mogelijk onafhankelijk van de commerciële wereld. Herstel de publieke ruimte en investeer in alles wat echte sociale netwerken bevordert.”

“In plaats van de huidige grijze muizen hebben we dringend nood aan verschillend gekleurde politieke partijen die elk hun eigen ideologie naar voor schuiven in democratische concurrentie met andere ideologieën.”

“Vervolgens het individuele vlak. het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter.”