Lijden brengt rituelen met zich mee.
Om zaken te verwerken gebruiken mensen rituelen, ze gaan naar de kerk,
steken een kaarsje aan, hangen een beeldje van jezus aan de muur, bidden,
zoeken steun en troost, bezoeken de rustplaats van hun dierbaren, versieren het
graf, begraven, verbranden,…
Maar toch merken we dat iedereen er anders mee omgaat, in elke gezin,
elke cultuur, elke godsdienst, elke samenleving,…
Dit omdat het lijden bij iedereen verschillend is en er verschillende opvattingen
bestaan over lijden.
christenen
en lijden
zelf ben
ik een christenen, de vissie in dit geloof is "God is
een mee-lijdende God, Hij is daar waar mensen lijden", de dood is een
doorgangspoort naar een nieuw en eeuwig leven of de dood is een startpunt naar
een nieuw aardse beproeving.
In onze godsdienst worden tal van rituelen uitgevoerd om met lijden om
te gaan. Bv zo hebben we het feest “Allerzielen”. Mensen worden begraven in een
graf,…
Via deze link kan je een filmpje
bekijken over Allerzielen
ik vind het op zich een mooi gebeuren om de herinneringen op te roepen
van overleden mensen zodat ze toch nog ergens in onze gedachten bij ons zijn. Ik
zelf vind dat er geen datum hoeft op te staan. Volgens mij blijven
herinneringen altijd bestaan en komen die boven als er daar aanleiding of nood
toe is. Onze godsdienst is gemaakt om het goede te doen, om volgens een bepaalde
manier te leven, maar ik vind dat het vaak de aanleiding gaf tot machtsmisbruik
binnen de Kerk, bv. alleen de rijken mochten in de kerk begraven worden de
anderen erbuiten alleen omdat ze rijker waren, vroeger gebeurden er vaker zo’n
zaken. Gelukkig is dit nu niet meer zo.
Dit is een van de redenen waarom ik niet in een God geloof, of in het
verder leven na de dood. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten