Onze maatschappij
is waarschijnlijk een van de meest welvaart maatschappijen in deze wereld. (Dit blijkt
uit een artikel van de Standaard "belgische voetafdruk bijna grootste ter wereld"
) En toch hebben we nooit genoeg, we
willen altijd maar meer, we zijn materialistische luxe wezens geworden. Soms betrap
ik mezelf er wel eens, ik heb een nieuw truitje
gekocht maar ik heb het eigenlijk hellemaal niet nodig. Ik haal wel een kant en
klare Pizza dan moet ik niet koken enzovoort. Ze noemen ons de “consumptiemaatschappij” en daar ben ik
eigenlijk hellemaal niet trots op, want in andere landen vinden we vaak het
tegenovergestelde terug, zij moeten het doen met heel wat minder. Wij groeien
maar het zuiden betaald hiervoor de prijs. Als wij een stap vooruit zetten,
zetten zij een stap achteruit. Door onze honger naar consumeren verbruiken we
onze natuur. Wij ondervinden het probleem er niet van, maar aan de ander kant
van de wereld ontstaat het probleem van klimaatveranderingen, waardoor zij nog
meer in de problemen geraken. We moeten dringend minder egoïstisch zijn en meer
solidair. We moeten ons meer bewust worden van de nadelige effecten van consumeren,
zowel voor onszelf, onze relaties als onze samenleving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten