Natuur in de wereldreligies:

Natuur & Boeddhisme

Boeddhisten zien zichzelf als een onderdeel van de natuur. Hun bestaan hangt af van de natuur. De aarde is niet de eigendom van de mens dus kan je er niet mee doen wat in hen opkomt. Ze zien zichzelf als te gast op deze wereld net als de andere levende wezens op deze wereld. Milieuvervuiling of schade toebrengen aan de natuur gaat in tegen de aart van het Boeddhisme.

Natuur en Christendom

De Christenen zien de natuur als een onderdeel van de schepping van God. De mens werd als laatste geschapen en heeft de taak gekregen deze schepping te onderhouden. God is de eigenaar van de natuur, maar de mens moet ervoor zorgen.






Natuur en Hindoeïsme

Hindoes hebben meerdere heilige boeken, en meerdere goden, die volgens sommigen terug te voeren zijn op het bestaan van een God, er zijn ook hindoes die niet geloven in een God. Hindoes hebben een groot respect voor de natuur, ze geloven in het goddelijke in alle levens, je kan andere levende wezens geen pijn doen. Ze eten dus geen vlees, de koeien zijn voor hindoes zelf heilige dieren.

Natuur en Islam

Het Turkse Tema maakt dat Turken bewust omgaan met natuur

“Een soera beschrijft dat alle planten en bomen de eer van Allah zingen. Een goede moslim gedraagt zich dus ook verantwoordelijk naar zijn omgeving. Wie er voor zorgt dat medewezens uitsterven, moet in het hiernamaals verantwoording afleggen.

bron:wereldreligies 


Ik vind de visie van de het boedhisme de mooiste en ik wou dat ik zelf vaak ook meer met die kijk naar de natuur zou kijken. Soms betrap ik er mezelf op dat ik meeloop met de de dagelijkse gang van de wergwerpmaatschapij. Waarom weet ik niet mischien omdat ik onbewust denk dat het me gelukkiger zal maken. Maar stillaan groeit de gedachte bij me dat het me eigenlijk niet gelukkig maakt, dat de natuur me veel meer kan bieden dan dat ik eigenlijk dacht.